Ντελίβερι γιορτής και δημιουργίας!!!!

 Αγαπημένη παρεούλα καλημέρα!!!!Μέρες όμορφες,μέρες γιορτινές κυλούν απλά και όλοι και όλα προετοιμάζονται να υποδεχτούν τη γέννηση του Χριστού μας,της Αγάπης!
Κάθε γωνιά της γης ντύνεται στα γιορτινά της,δρόμοι πλατείες φωτίζονται και πλημμυρίζουν από κόσμο.Κάθε περιοχή αναβιώνει τα δικά της έθιμα και παραδόσεις που δίνουν ένα ιδιαίτερο χρώμα τις μέρες αυτές.Τα σπίτια στολισμένα πια με φωτάκια,άιβασίληδες σκαρφαλωμένοι στα μπαλκόνια,με μικρές πινελιές όλοι προσπαθούμε να φέρουμε ένα κλίμα γιορτινό,πιο φωτεινό στις καρδιές όλων.
Έτσι κι εγώ φέτος έφτιαξα,δημιούργησα,στόλισα,απλά μικρά πραγματάκια που έφεραν πολλά χαμόγελα!
  Όταν τα παιδιά μου σπούδαζαν,στις μεγάλες πείνες το ντελίβερι (ευτυχώς που υπάρχουν και αυτά) είχε την τιμητική του!!Τα διαφημιστικά φυλλάδια και αυτοκολητάκια ψυγείου σε περίοπτη θέση  για να δαμάσουν προς στιγμήν λίγο την πείνα!!
 Όταν τέλειωσαν τις σπουδές μαζί με όλη την προίκα μάζεψα και τα αυτοκολητάκια,μου είπαν τα παιδιά μου τι θα τα κάνεις ρε μάνα;Κάτι θα τα κάνω είπα εγώ....
Και ήρθε λοιπόν η ώρα που βρήκαν την τύχη τους!Το έχω πει πολλές φορές έχουμε μια όμορφη γειτονιά που μοιραζόμαστε ιδέες.Έτσι λοιπόν μόλις είδα τα σπιτάκια της Μαριάννας και της Χαράς λέω μέσα μου να τι θα τα κάνω τα ντελίβερι!!
Έγιναν όμορφα χιονισμένα σπιτάκια,ένας αιβασίλης και δέντρο!!!Τώρα πια κολλημένα πάνω στο ψυγείο με πάνε σε χιονισμένα χωριά,μαγευτικά τοπία και ούτε καν σκέψη για φαΐ!!!

Εδώ έχουμε ένα κουτάκι δε θυμάμαι τι είχε μέσα μου άρεσε όμως το σχήμα του.Μεταμορφώθηκε και αυτό σε ένα όμορφο διακοσμητικό που τώρα στολίζει το τραπεζάκι.Ντεκουπάζ,γέμισμα μαξιλαριού για χιόνι ένα κεράκι με μπαταρία,ο απαραίτητος στολισμός και έτοιμο!

  Εικόνες  vintage από ένα παλιό βιβλίο το πόσο μου αρέσουν δεν περιγράφεται!!

Τις έβαλα σε κορνιζες να μου θυμίζουν κάτι από τα παιδικά μου χρόνια!!!

Ο καλλιτεχνικός οίστρος συνεχίζεται με ραπτική!!Κομμάτια λινάτσας από παλιότερες κατασκευές.Τα έραψα όπως μου βγήκαν πάνω σε ένα απλό πανί σαν πατσγουορκ και μετά τα έκοψα σε σχήμα δέντρου και τα έκανα δεντράκια.Μπορείς να το αφήσεις και όπως είναι.

 Εδώ τα δεντράκια έτοιμα με το σχέδιο και από τις δυο μεριές.

 Τώρα σειρά έχει η φύση!!Δόξα το Θεό ζω σε επαρχία και βρίσκω υλικά αυτή την εποχή μπόλικα!!Αυτός είναι ένας φλοιός δέντρου,έκοψα κλαδιά από κυπαρίσσι και θα στολίσει το τραπέζι μου.

Τα δεντράκια,το τσιμεντένιο σπιτάκι που είχα φτιάξει....

 Και εδώ είναι τα τσιμεντένια ρεσώ που έφτιαξα με τις φωτογραφίες και τα δεντράκια από λινάτσα που είχα φτιάξει πέρσι.

Σας κούρασα;Αυτά αγαπημένη παρεούλα έφτιαξα τα απλά πραγματάκια εύχομαι να σας έδωσα ιδέες...
Σας εύχομαι ολόψυχα να έχετε όμορφες,ζεστές γιορτές με υγεία....να μεγαλώσουν οι οικογένειες,να σμίξουν οι παρέες,να πλημμυρίσουν με χαμόγελα και κάθε τι καλό τα σπίτια σας....και να μάθουμε να λέμε συγνώμη....

                                                                 Καλά να περάσετε!!!
                                                                           Φιλιά!!!!   

Μικρές δημιουργίες!!!

Αγαπημένη παρεούλα καλημέρα!!!

Μια βροχερή μέρα σήμερα,βρέχει από τα ξημερώματα,μια βροχή που τόσο πολύ έχουμε ανάγκη όλοι μα περισσότερο η γη που διψάει...Να ρουφήξει στα σπλάχνα της τον πολυπόθητο αυτό θησαυρό να γεννηθεί η ομορφιά... Σε μια από τις βόλτες μου στην εξοχή που λατρεύω βρήκα αυτά τα υπέροχα λουλούδια σαν χαλί στρωμένα,να λιάζονται και να αφήνονται στα χάδια του ήλιου...

Ανεμώνες λουλούδια του χειμώνα...

 Το ποδήλατό μου είναι το μοναδικό μεταφορικό μέσο που χρησιμοποιώ μέσα στην πόλη, εκεί που το είχα παρκάρει λοιπόν για να κάνω τις δουλειές μου να σου ένας μουσαφίρης!!!Μια γατούλα είχε πηδήξει μέσα στο καλάθι!!!

 Και τώρα στις κατασκευές!Φέτος είπα να κάνω κάτι με τσιμέντο.Είχα δει στο διαδίκτυο πολλές κατασκευές και ειλικρινά εντυπωσιάστηκα.Πήρα λευκό τσιμέντο,έφτιαξα ένα σπιτάκι από χαρτόνι για καλούπι για να ρίξω το τσιμέντο και σ' ένα πήλινο κυπελάκι να το κάνω ρεσό.Όλα καλά όμως,αλλά αν δεν πάθεις δεν θα μάθεις όπως λέει και ο σοφός λαός μας...

Το χαρτί σκίστηκε,από το πήλινο όμως που να βγει το τσιμέντο;Είχε τσιμεντάρει για τα καλά!!Εγώ νόμιζα ότι θα το γυρίσω τούμπα και θα πέσει!Αμ δε!!Τίποτα!Πρώτο λάθος!Βέβαια δεν πάει χαμένο γιατί και έτσι όπως είναι θα το κάνω ρεσό!

Ξαναφτιάχνω λάσπη,(τι λες τώρα!)βρήκα άλλα καλούπια πλαστικά αυτή τη φορά για να μπορώ να τα βγάλω και πήγαν όλα καλά!!Είναι όμορφα αλλά είναι και λίγο μπελάς θα έλεγα,να μπλέξεις με τσιμέντα,καλούπια και όλα αυτά...Τέλος πάντων!Σε επόμενη ανάρτηση θα σας τα δείξω τελειωμένα!!!

 Μετά έπιασα τις σανίδες!!Σανίδες από τα κρεβάτια των παιδιών που περίσσεψαν,αφού τις έκοψα σε μικρά κομμάτια έγιναν μικρά χιονισμένα σπιτάκια!!!Που είσαι Ρένα να με δεις!!!Δε θα μείνει τίποτα όρθιο!!!χιχιχιχι!!!

Τα μπουκάλια μου...

 
 Και τα γούρια μου που θα χαρίσω σε φίλους...
Πέταλα από πηλό....

                                                              ρόδια...

και κλειδιά από πηλό..

 Και ένα μπουκαλάκι έγινε και αυτό γούρι με τις απαραίτητες λεπτομέρειες!!

Αυτά αγαπημένη παρεούλα για την ώρα,μικρά πραγματάκια που φτιάχνω συνήθως τα βράδια όταν έχει τελειώσει μια δύσκολη μέρα...

                                                    Καλά να περνάτε!!!

HO !HO !HO!

Καλημέρα μπλογκοπαρέα!!!

Εδώ είμαι,είμαι καλά από υγεία που είναι και το πολυτιμότερο αγαθό στον άνθρωπο!!Με τις ελεύθερες ώρες να είναι περιορισμένες λόγω οικογενειακών υποχρεώσεων φέτος έχω απουσιάσει αρκετά από όλους και από όλα.Φροντίζω έναν άνθρωπο δικό μου με άνοια και καταλαβαίνω για πρώτη φορά τι σημαίνει να είσαι σε έναν τέτοιο κόσμο που δεν ξέρεις ποτέ το επόμενο λεπτό τι θα προκύψει!!Σε επόμενη ανάρτηση θα πω περισσότερα γιατί τώρα σας ενημερώνω ότι ήρθε και σε μένα ο Άι Βασίλης!!!Κάθε χρόνο η αγαπημένη μας Μαριλένα διοργανώνει τη Χριστουγεννιάτικη μυστική ανταλλαγή δώρων έτσι λοιπόν φέτος έλαβα κι εγώ μέρος...και το μυστικό μου ταίρι ήταν ο 

Γιάννης!!!Ο πολυτάλαντος φίλος της γειτονιάς μας!!!

Πρώτα απ' όλα με εντυπωσίασε το κουτί -που θα το αξιοποιήσω δεν υπάρχει περίπτωση!-

η κορδέλα,η ετικέτα...

και φυσικά το περιεχόμενο ένα υπέροχο ξύλινο κουτί διακοσμημένο με ντεκουπαζ !!!

Οι καρτούλες με τις ευχές .....

Και ανοίγοντας το κουτί με περίμεναν λιχουδιές και μια έκπληξη με το πόσο όμορφα είναι διακοσμημένο και μέσα!!!

Γιάννη σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το όμορφο δωράκι και για τις ευχές σου!!!
Μαριλένα ευχαριστώ κι εσένα που μέσα από αυτό το δρώμενο που διοργανώνεις κάθε χρόνο εκτός από τα δωράκια μοιράζονται και συναισθήματα  χαράς!!!
Έτσι λοιπόν να μπαίνουμε σιγά σιγά σε κλίμα γιορτινό να μοιράσουμε χαρά αγάπη στους συνανθρώπους μας!!!

                                                 Να έχετε υγεία και να περνάτε καλά!!!

Σαν τη δύναμη του προζυμιού........

Ύστερα από μήνες απουσίας,τώρα που βρήκα λίγο χρόνο είπα να ασχοληθώ με το μπλογκ μου...

Πέρασε ένα δύσκολο καλοκαίρι με πόνο,θλίψη δεν θα επαναλάβω τα όσα συνέβησαν,άλλωστε όλοι τα είδαμε,κάποιοι τα έζησαν και κάποιοι συνάνθρωποι μας δεν είναι πια κοντά μας...

Αποχαιρετούμε σιγά σιγά το καλοκαιράκι και έρχεται το φθινόπωρο με άγριες διαθέσεις.Όλοι περιμέναμε μια βροχή να σύρουν τα ποτάμια τις έγνοιες μας, τη μαυρίλα,να πλυθούν οι δρόμοι,να ποτιστεί η διψασμένη γη και αντι γι αυτά ήρθαν κυκλώνες να γκρεμίζουν τα πάντα στο περάσμά τους....Δεν ξέρω τι να σκεφτώ πια...πάμε προς το χειρότερο; ή τα καλύτερα έρχονται;

Πάντα έρχεται στο μυαλό μου η γιαγιά μου που έζησε φτώχεια,πόλεμο,πείνα και πάντα χαμογελούσε και μου έλεγε:-Τι να κάνουμε παιδάκι μου,και τα καλά δεχούμενα και τα κακά δεχούμενα..

  Δεν πρέπει να λυπόμαστε για όλα έχει μεριμνήσει ο Θεός...

Σαν αερικό σηκωνόταν νύχτα ακόμη,να ανάψει τη φωτιά στον ξυλόφουρνο με κλαδιά {που όταν ήταν ποιο νέα τα μάζευε και μόνη της} και να ζυμώσει ψωμί και παξιμάδια.

Από βραδύς είχε κοσκινίσει το αλεύρι μέσα στο ξύλινο σκαφίδι στη μια άκρη και στην άλλη είχε αναπιάσει το προζύμι.Νύχτα ακόμη λοιπόν ζύμωνε τα καρβέλια,τα σκέπαζε με κουβέρτες ωσότου φουσκώσουν.Μέχρι να κάψει ο φούρνος όπως έλεγε τα ψωμιά ήταν έτοιμα για ψήσιμο.

Μικρό κοριτσάκι ήμουν και παρατηρούσα τα όσα έκανε χωρίς να ρωτάω πολλά,άλλωστε το μυαλό μου ήταν στο παιχνίδι...

Ξημέρωνε ο Θεός τη μέρα και το σπίτι όλο κι όλο δυο δωμάτια μύριζε φρεσκοψημένο ψωμί...

Αφού τέλειωνε με τα ψωμιά έριχνε τα παξιμάδια και τα άφηνε μέσα στο φούρνο μέχρι να ψηθούν και να φρυγανιστούν.Περιττό να πω τις υπόλοιπες δουλειές που έκανε μέχρι να τελειώσει με τα ψωμιά...

Κουβαλάω αυτές τις εικόνες,τις μυρωδιές,ότι έμαθα μέσα στη ψυχή μου σαν φυλαχτό...

Πέρασαν τα χρόνια μεγάλωσα και πάντα έκανα και κάνω αυτά που μου έμαθαν αυτές οι σπουδαίες γυναίκες.Κάθε χρόνο η γιαγιά μου ''ανάπιανε''το προζύμι με το βασιλικό που έπαιρνε από την εκκλησία στις 14 Σεπτέμβρη.

-Μα πως το κάνεις γιαγιά;της έλεγα

-Να χεις πίστη παιδί μου μου έλεγε...

Κατά καιρούς ζύμωνα ψωμί αλλά πάντα με προζύμι που μου έδινε η θεία μου γιατί όσες φορές είχα προσπαθήσει με το βασιλικό δεν τα είχα καταφέρει.Φέτος όμως είπα θα τα καταφέρω!Θυμήθηκα τα λόγια της γιαγιάς μου:-Nα χεις πίστη παιδί μου....

Και με έκπληξη είδα το προζύμι να γίνεται να φουσκώνει!η χαρά μου δεν περιγραφόταν!

  

Μετά από μέρες το προζύμι έφτασε μέχρι το χείλος του βάζου έτοιμο να φτιάξω ψωμάκι..

θα κρατήσω ένα κομμάτι ζύμης και θα έχω προζύμι για το επόμενο ψωμί...και έτσι συνεχίζεται για χρόνια....

Τα ψωμάκια μου έτοιμα!!!Μακάρι να είχα και ξυλόφουρνο!!!

Ξέρω τι θα σκεφτεί κάποιος άμα ανακατέψεις νερό με αλεύρι μετά από μέρες θα σχηματιστούν φουσκάλες λόγω του ζυμομύκητα που έχει μέσα το αλεύρι...δεν είναι απλά τα πράγματα φίλοι μου θέλει δουλειά και πίστη!

  

Σε όλους,μας διακατέχει μια νοσταλγία για τις εποχές εκείνες,δεν ξέρω αν ήταν καλύτερες,όλοι κάποια στιγμή γυρίζουμε στα παιδικά μας χρόνια και λέμε τι όμορφα που ήταν!!Ξέρω ότι ήταν πολύ δύσκολα χρόνια όμως αυτό που ζηλεύω είναι η περηφάνια,η ελπίδα,η δύναμη και η πίστη που είχαν αυτοί οι άνθρωποι!Ότι και να τους συνέβαινε δεν το έβαζαν κάτω!!!
Εύχομαι να συνεχίσουμε έτσι με περηφάνια,ελπίδα δύναμη και πίστη!!!
Εύχομαι σε όλους να έχετε τη δύναμη του προζυμιού σπίτι σας όπως έλεγε και η γιαγιά μου....

Μοναξιά....

  Το ξυπνητήρι άρχισε να χτυπάει....Η Μαρίνα άπλωσε νωχελικά το χέρι της προσπαθώντας  να το κλείσει.Χουζούρεψε για λίγο,στο μυαλό της ακόμη στριφογύριζαν αριθμοί και ιατρικοί όροι.Όλη νύχτα διάβαζε.Φοιτήτρια της ιατρικής έπρεπε να προσπαθήσει πολύ για το πολυπόθητο πτυχίο.
   Άνοιξε τα μάτια της και με μιας πετάχτηκε από το κρεβάτι.Ντύθηκε γρήγορα γιατί την περίμενε ο καθημερινός της αγώνας...
   Γυμνάσιο πήγαινε όταν μια σπάνια ασθένεια καθήλωσε την μητέρα της στο κρεβάτι.
Φάρμακα,θεραπείες τίποτα όμως δεν ήταν αρκετό για να την κάνει να σταθεί στα πόδια της και να περπατήσει.Τότε ήταν,που η Μαρίνα αποφάσισε πως ήθελε να γίνει γιατρός.Το ήθελε πολύ.
   Κάθε μέρα έπρεπε να φροντίζει τη μητέρα της,τον μικρό της αδερφό,να κάνει τις δουλειές του σπιτιού,να διαβάζει.Με τον μισθό του πατέρα και με μια σύνταξη της μάνας δύσκολα τα έβγαζαν πέρα.Δεν είχαν παράπονο.Το μόνο παράπονο ήταν που δεν υπήρχε θεραπεία για την μάνα...
    Τρεις φορές την εβδομάδα κανόνισε να πηγαίνει σε ένα γηροκομείο να κρατάει συντροφιά σ' έναν ηλικιωμένο.Ήθελε να πληρώνει η ίδια τα προσωπικά της έξοδα.Η μητέρα της είχε αντίρρηση δεν ήθελε να κουράζεται.Πόσες φορές δεν έκλαψε που δεν μπορούσε πια να βοηθάει τα παιδιά της,που την έβλεπε να αγωνίζεται μόνη.
   Δεν είχε καταλάβει πόση ώρα στεκόταν και παρατηρούσε τον ηλικιωμένο άντρα.Η κόρη του της είχε πει πως ήταν δύστροπος,ξεροκέφαλος,απότομος.
-Γεια σας κ.Κώστα είμαι η Μαρίνα...
-Και γω τι θες να κάνω;τη διέκοψε,απότομα.
-Είμαι η κοπέλα που θα σας κρατάει συντροφιά,δεν σας εξήγησε η κόρη σας;
-Η κόρη μου...είπε και κούνησε το κεφάλι του...
   Πέρασαν τρεις δύσκολοι μήνες για τη Μαρίνα.Ο κ.Κώστας δε συνεργαζόταν καθόλου,έκανε τα δικά του.
  Ένα απόγευμα η Μαρίνα είχε καθυστερήσει,λόγω ενός προβλήματος της μητέρας της.Όταν έφτασε είδε τον κ.Κώστα,να την περιμένει με αγωνία.
-Έλα που είσαι,γιατί άργησες της είπε!! Το θαύμα είχε γίνει....Οι μέρες που ακολούθησαν ήταν ήρεμες,με γέλια και πειράγματα!
    Αυτό που απασχολούσε τη Μαρίνα ωστόσο,ήταν η απουσία της κόρης του.Όλο στο τηλέφωνο μιλούσαν για να μαθαίνει νέα του.Ήταν πολυάσχολη.<<Χρειάζεται κάτι ο πατέρας μου δεσποινίς της έλεγε,ναι εσένα ήθελε να της πει αλλά δεν τόλμησε...>>
   Ούτε που κατάλαβε πως έφτασε στην κλινική η Μαρίνα,το τηλεφώνημα της διευθύντριας την είχε αναστατώσει!Ο κ.Κώστας έπαθε κρίση άσθματος και η κατάστασή του χειροτέρεψε.
-Έλα βρε κοπέλα μου μπας και τον ηρεμήσεις λίγο!!
-Εδώ είμαι κ.Κώστα κάντε υπομονή θα περάσει κι αυτό...σας παρακαλώ...
   Τράβηξε τη μάσκα με το ένα του χέρι και με το άλλο της κράτησε το χέρι και ψέλλισε:
-Μη φύγεις....μείνε...
-Πρέπει να βρω την κόρη σας,να την ειδοποιήσω και στην ανάγκη θα πάω εγώ η ίδια να τη φέρω σέρνοντας!!Σας παρακαλώ...
-Μείνε εδώ σου είπα!!και της έσφιξε κι άλλο το χέρι.Έγειρε το κεφάλι του και έκλεισε τα μάτια.Το πρόσωπό του ηρέμησε.
  Ήρθε η κόρη του που ήταν σαστισμένη.
-Αργήσατε κ. Μαίρη της είπε η Μαρίνα και έφυγε από το δωμάτιο.Έφτασε κλαίγοντας στο σπίτι της και έπεσε στην αγκαλιά της μητέρας της!!
-Μάνα μου δε θα σε αφήσω ποτέ!!!

Αυτή είναι η ιστορία μου για την φωτογραφία που επέλεξε για μένα η Ανέσπερη-Ζωή στο δρώμενο της Μαρίας που εξελίσσεται με μεγάλη επιτυχία!Κάποια στοιχεία του κειμένου είναι αληθινά...Ήθελα εδώ να πω πως όταν είδα τη φωτογραφία ανατρίχιασα ολόκληρη!Το μόνο που δεν περίμενα!Η μητέρα μου που δεν ζει πια ήταν ανάπηρη για δεκαοχτώ χρόνια.Με έμαθε πολλά κυρίως αξιοπρέπεια υπομονή,δύναμη...Με την ιστορία μου ήθελα να τονίσω αυτά και την απέραντη μοναξιά των ηλικιωμένων ανθρώπων...
Ελπίζω να τα κατάφερα!Zωή σε ευχαριστώ!!
Με τη σειρά μου παραδίδω τη σκυτάλη στη Ρένα με την παρακάτω φωτογραφία που βρήκα στο διαδίκτυο.Ρενάκι μου σου εύχομαι καλή επιτυχία!!

                                                        Καλό μήνα σε όλους!!!!

Βραβείο!!!

Αγαπημένη παρεούλα σας χαιρετώ!!!!Να σας ευχηθώ πρώτα απ'όλα Χριστός Ανέστη και το Άγιο Φως να φωτίσει τις καρδιές όλων!!
Εδώ και μέρες ένα βραβείο κάνει τσάρκα στη γειτονιά μας!!!Είναι από αυτές τις στιγμές θα έλεγα εγώ διαφορετικές,με παιχνιδιάρικη διάθεση!!!
Πήρα κι εγώ το βραβείο μου,φόρεσα τα καλά μου και σας ήρθα!!!
Ευχαριστώ τις φίλες Μαρία και Κυριακή που μου το χάρισαν!!!Πάντα ονειρευόμουν αυτή τη στιγμή!!!Να περπατήσω στο κόκκινο χαλί,να ανέβω στη σκηνή με προσοχή μη πατήσω το φόρεμα και πέσω...και να παραλάβω το βραβείο!!!Φίλες μου σας ευχαριστώ πολύ!!!Ουφ τα κατάφερα!!!

Λοιπόν...Μεγαλωμένη σε ένα χωριό νότια της Λακωνίας,με καταπράσινα βουνά και μια απέραντη θάλασσα.....Από μικρή ρούφηξα τις μυρωδιές της φύσης,λούστηκα με το φως του ήλιου,χάθηκα στους απέραντους κάμπους...Ένα χωριό που οι γειτονιές ήταν γεμάτες παιδιά και κάθε μέρα παίζαμε στα σοκάκια ατελείωτες ώρες...Τότε που τα μασέλια μας και τα στομάχια μας πόναγαν από τα γέλια...τότε που τα γόνατά μας είχαν σημάδια από τις τούμπες....Τότε που αν δε νύχτωνε δεν γυρίζαμε σπίτι και ας ξέραμε το ξύλο που θα φάμε.....Ασπρισμένες αυλές,τενεκέδες και κάθε λογής άδειες κονσερβες από πελτέ ομόρφαιναν τις αυλές με λουλούδια....Όμορφα χρόνια...
Παντρεμένη και έχω τρεις λεβέντες,αγορομάνα!!!Αγαπώ την παράδοση,τη φύση,τη θάλασσα,τα ζώα και το διάβασμα!Αυτά με συντρόφευαν και με συντροφεύουν!!!Ασχολούμε με τη γη,η γη δε θα σε προδώσει ποτέ...καλλιεργώ τα πάντα ότι χρειάζεται το σπίτι μου...και φυσικά ασχολούμε με τις κατασκευές!!!
Δίκαιος άνθρωπος,δεν μπορώ τη μιζέρια και την απάτη!!
Αυτά τα λίγα για μένα...
Σας ευχαριστώ και πάλι για το βραβείο το αφιερώνω σε όλους εσάς που περνάτε από το μπλογκάκι μου.Όποιος όποια θέλει να συνεχίσει το όμορφο αυτό παιχνίδι δεν έχει παρά να παρει το βραβείο!!!
Αφιερωμένο σε όλους!!!

                                             Καλή εβδομάδα!!!Φιλιά!!!!!

Πασχαλινή διακόσμηση #2!!!

Αγαπημένοι φίλοι,φίλες,αλλαγών και διακόσμισης συνέχεια....

Όπως σας έδειξα στην προηγούμενοι ανάρτηση μπορούμε να διακοσμήσουμε το σπίτι μας με 

υλικά που μπορεί να έχουμε χωρίς να ξοδέψουμε πολλά χρήματα φτάνει μόνο η διάθεση και μεράκι!!

Τώρα θα μου πείτε υπάρχουν τόσα όμορφα πράγματα στο εμπόριο και φθηνά γιατί να παιδεύομαι;

Σαν τη χαρά της δημιουργίας δεν υπάρχει φίλοι μου!!!

Εδώ τι σας έχω;

Ένα πλαστικό κύπελο από γιαούρτι που το είχα κάνει μαρκαδοροθήκη του μικρού...

ένα ρολό από αλουμινόχαρτο,κομμάτια από χαρτόκουτο,θαλασσόξυλα για τη σκεπή...

Έφτιαξα ένα σπιτάκι με τα χαρτόκουτα

    Έφτιαξα γύψο,έβαλα μέσα το ρολό το στερέωσα και το άφησα για μια νύχτα να πήξει.....

Την άλλη μέρα έβαλα πετρούλες και αυτές τις είχα μαζέψει από τη θάλασσα λίγο φυσικό έλος που είχα...

έβαψα και στόλισα το τενεκεδάκι....

Έβαψα το σπιτάκι πρόσθεσα χορτάρι,έτοιμο το πουλόσπιτο!!!!

Εδώ τι έχουμε;Έχω έναν κισσό στον κήπο μου,τον κλάδεψα είναι ένα πάρα πολύ καλό υλικό...
Το χρησιμοποιώ σε πολλές κατασκευές...

Έπλεξα στεφάνια!!!

Στόλισα το ένα με ότι είχα έτοιμο και αυτό!!!

Έκοψα φασκομηλιά,έπλεξα και κλαδί από τη στεφανωτή,λουλουδάκια,πεταλούδες!!

Εδώ φυσικό χορτάρι από τον κήπο μου!Να φαν και οι κότες που λένε....τρώνε οι καημένες αλλά δεν τελειώνει....τι κάνουμε λοιπόν;

Φωλίτσες!!!Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ότι ξερό χορτάρι και να βρήτε!

Αυγουλάκια από πηλό και έτοιμες να διακοσμήσουν μια γωνιά του σπιτιού σας!
Δεν μπορείτε να βρείτε χορτάρι;Σας έχω κι άλλη λύση!

Κόβουμε σε λεπτές λωρίδες χάρτινες σακούλες από αυτές που δίνουν οι μανάβηδες,στα αρτοποιεία όλο και κάποια θα έχετε.Ύστερα αραιώνουμε ατλακόλ με νερό να γίνει πολύ νερουλή και βουτάμε μέσα τις λωρίδες να βραχούν καλά.Έχουμε και ένα μπωλ για καλούπι σε σχήμα φωλιάς και τοποθετούμε εκεί τις λωρίδες μέχρι να στεγνώσουν για να πάρουν το σχήμα του μπωλ...

Αφού στεγνώσουν είναι έτοιμες φωλίτσες και στολίζουμε ανάλογα!!

Έκοψα και το χαμομήλι μου για να σας κάνω όμορφη παρουσίαση!!!

Αυτά φίλοι μου από μένα...Μικρές απλές δημιουργίες για να δώσουν πρώτα απ' όλα μια νότα χαράς και ομορφιάς....Εύχομαι να πήρατε κάποιες ιδέες....
Σας στέλνω τις πιο θερμές ευχές μου για ένα

                                                ΚΑΛΟ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΠΑΣΧΑ