Καλώς ήλθατε!!!!!

Καλωσορίσατε στο μπλογκοσπιτάκι μου μετά από πάααρα πολύ καιρό και πάλι!!

Καλωσορίζω και μένα την εξαφανισμένη!!!

Πρώτα από όλα να ευχηθώ σε όλους Χριστός Ανέστη!!!

Χρόνια Πολλά με υγεία!!!

Μ' αρέσει που φανταζόμουν να γίνω φανατική μπλόγκερ....τρομάρα μου....

Μπα δεν το 'χω καθόλου,όσο και να προσπαθώ δεν μου βγαίνει δεν μου μένει χρόνος!!!

Καλωσορίζω λοιπόν την Άνοιξη,τον ήλιο,τον έρωτα,την αγάπη,τα λουλούδια τα πάντα καλωσορίζω όλους εσάς..

Καλωσορίζω σημαίνει σε υποδέχομαι,σε αποδέχομαι,σε καλοδέχομαι όπως μας λέει η φίλη μας 

Αλεξάνδρα  στη δεύτερη μυστική ανοιξιάτικη ανταλλαγή δώρων με θέμα το καλωσόρισμα!

Τι υπέροχη ιδέα!!!

Να είναι καλά που με σκούντηξε και έτσι πήρα μέρος και φέτος!!

Σε καλωσορίζω σπίτι μου,στην καρδιά μου.Από μικρή θυμάμαι μεγαλώνοντας σε χωριό οι πόρτες και τα παράθυρα των σπιτιών μας έκλειναν μόνο το βράδυ όταν πέφταμε για ύπνο.Την ημέρα όλο και κάποια γειτόνισσα έμπαινε,τη μια να ζητήσει ζάχαρη,αλάτι ή ότι άλλο,την άλλη μαρηηή φτιάξε ένα καφέ έλεγε αλλά δεν θα κάτσω πολύ γιατί έχω το φαΐ στη φωτιά...Άλλες για να ξομπλιάσουν που έλεγε και η μάνα μου δε βαριέσαι όλα στο πρόγραμμα ήταν...Σημασία είχε ότι όλα τα σπίτια πάντα ήταν ανοιχτά να καλοδέχονται κόσμο....τώρα όλοι έχουμε αποξενωθεί έχουμε παρέα τα προβλήματα, τα άγχη μας και ότι άλλο...

Είμαστε Έλληνες και σαν Έλληνες είμαστε φιλόξενος λαός,γνωστοί από την αρχαιότητα,επίσης μην ξεχνάμε την φιλοξενία του Αβραάμ όταν επισκέφτηκαν τη σκηνή του οι τρεις άγγελοι και τον τρόπο που τους υποδέχτηκε.Έτσι είναι ότι και να μας λένε εμείς πάντα θα δείχνουμε πόσο φιλόξενος λαός είμαστε!! 

Φέτος λοιπόν το μυστικό μου ταίρι ήταν η Κλαυδία και η έκπληξή μου ήταν μεγάλη,γιατί πέρσι της είχα στείλει εγώ δώρο!!Πόσο χάρηκα!!Ένα κουτάκι με καραμέλες και ευχές 

και ένα χειροποίητο καλωσόρισμα!!!!κεντημένο με σταυροβελονιά πάνω στην αγαπημένη μου λινάτσα!!!λατρεύω οτιδήποτε είναι με λινάτσα,Κλαυδία μου σε ευχαριστώ είναι πανέμορφο!!!!
Πάντα ευτυχισμένη υγεία ευτυχία στο σπιτικό σου!!!

Εδώ θα σας διηγηθώ μια ιστορία από τον καιρό του πολέμου που μου είχε πει η γιαγιά μου.Όταν κάποια στιγμή μέσα στη νύχτα της χτύπησαν την πόρτα.Τρομαγμένη,τα παιδιά να κοιμούνται,άνοιξε δειλά την πόρτα και μπροστά της παρουσιάστηκε ένας Ιταλός μες στα αίματα χτυπημένος από σφαίρα.Χωρίς να σκεφτεί τίποτα τον κατέβασε στο κατώι εκεί που είχε τις κατσίκες και περιποιήθηκε τις πληγές του.Τον φιλοξένησε λίγες μέρες μέχρι να σταθεί στα πόδια του πάντα με φόβο και τρόμο...δύσκολα χρόνια....Αυτό που μου έκανε εντύπωση και έχει μείνει στη μνήμη μου ήταν όταν τη ρώτησα ''δεν φοβόσουν γιαγιά;μου απάντησε:<αυτό που φοβόμουν ήταν μη τον βρουν και μου σκοτώσουν τις κατσίκες τι θα τρώγανε μετά τα παιδιά μου!>........

Και για το τέλος σας άφησα να δείτε τις πασχαλινές μου δημιουργίες......ξύλινο αυγό mix media....

 decoupage

 αυγό από φελιζόλ και decoupage

Και μετά από αυτή τη μακροσκελή ανάρτηση ήθελα να σας αποζημιώσω καλέ...και δεν θέλω να δίνω υποσχέσεις του τύπου δεν θα ξανά χαθώ γιατί όλο τέτοια λέω λέω και όλο χάνομαι  θα σας ευχηθώ να είστε όλοι καλά να περνάτε καλά και να έχετε υγεία και κάθε καλό στα φιλόξενα σπιτάκια σας!!!


                                                        Φιλιά Δέσποινα!!!